Ზოგადი ინფორმაცია
IGFBP1, რომელიც ასევე ცნობილია როგორც IGFBP-1 და ინსულინის მსგავსი ზრდის ფაქტორის დამაკავშირებელი ცილა 1, არის ინსულინის მსგავსი ზრდის ფაქტორის დამაკავშირებელი ცილების ოჯახის წევრი.IGF დამაკავშირებელი პროტეინები (IGFBPs) არის 24-დან 45 kDa-მდე პროტეინები.ექვსივე IGFBP იზიარებს 50% ჰომოლოგიას და აქვს IGF-I და IGF-II შემაკავშირებელ კავშირები იმავე სიდიდის რიგით, როგორც ლიგანდებს აქვთ IGF-IR.IGF-შემაკავშირებელი ცილები ახანგრძლივებს IGF-ების ნახევარგამოყოფის პერიოდს და ნაჩვენებია, რომ ან თრგუნავს ან ასტიმულირებს IGF-ების ზრდის ხელშემწყობ ეფექტებს უჯრედულ კულტურაზე.ისინი ცვლიან IGF-ების ურთიერთქმედებას უჯრედის ზედაპირის რეცეპტორებთან.IGFBP1 აქვს IGFBP დომენი და თირეოგლობულინის ტიპის I დომენი.ის აკავშირებს როგორც ინსულინის მსგავს ზრდის ფაქტორებს (IGF) I და II და ცირკულირებს პლაზმაში.ამ ცილის შეკავშირება ახანგრძლივებს IGF-ების ნახევარგამოყოფის პერიოდს და ცვლის მათ ურთიერთქმედებას უჯრედის ზედაპირის რეცეპტორებთან.
| დაწყვილების რეკომენდაცია | CLIA (Capture-Detection): 4H6-2 ~ 4C2-3 4H6-2 ~ 2H11-1 |
| სიწმინდე | >95%, როგორც განსაზღვრულია SDS-PAGE-ით. |
| ბუფერული ფორმულირება | 20 მმ PB, 150 მმ NaCl, 0.1% პროკლინი 300, pH 7.4 |
| შენახვა | შეინახეთ იგი სტერილურ პირობებში -20℃-დან -80℃-მდე მიღებისას. ოპტიმალური შენახვისთვის რეკომენდებულია პროტეინის განაწილება მცირე რაოდენობით. |
| ბიოანტისხეული | კლინიკურად დიაგნოზირებული შემთხვევა | სულ | |
| პოზიტიური | უარყოფითი | ||
| პოზიტიური | 35 | 0 | 35 |
| უარყოფითი | 1 | 87 | 88 |
| სულ | 36 | 87 | 123 |
| სპეციფიკა | 100% | ||
| მგრძნობელობა | 97% | ||
| Პროდუქტის სახელი | Კატა.არა | კლონის ID |
| IGFBP-1 | AB0028-1 | 4H6-2 |
| AB0028-2 | 4C2-3 | |
| AB0028-3 | 2H11-1 | |
| AB0028-4 | 3G12-11 |
შენიშვნა: Bioantibody შეუძლია მორგებული რაოდენობით თქვენი საჭიროება.
1.რუტანენი EM.ინსულინის მსგავსი ზრდის ფაქტორის დამაკავშირებელი ცილა 1: აშშ 1996 წ.
2.Harman, S, Mitchell, et al.ინსულინის მსგავსი ზრდის ფაქტორი I (IGF-I), IGF-II, IGF-შემაკავშირებელი პროტეინი-3 და პროსტატის სპეციფიური ანტიგენის შრატის დონეები, როგორც პროსტატის კლინიკური კიბოს პროგნოზირებადი [J].ჟურნალი კლინიკური ენდოკრინოლოგიისა და მეტაბოლიზმის, 2000 წ.